Topograficzne porządki… – Skalnik kontra „Ostra Mała”

Na Skalniku w Rudawach Janowickich byłem już co najmniej dziesięć razy. Dopiero niedawno coś mnie tknęło, kiedy dokładniej zerknąłem na mapy tej góry i zadałem sobie pytanie:

Gdzie dokładnie jest NAJWYŻSZY punkt w Rudawach Janowickich???

Na pewno jest on na wierzchowinie Skalnika, ale właśnie, gdzie? Nie pozostało mi nic innego ja po raz kolejny w ramach szwędania się po Rudawach Janowickich wejść po raz któryś na Skalnik, tym razem w ramach prowadzonego już piąty rok śledztwa „Topograficznych porządków najwyższych wierzchołków mezoregionów Sudetów.” 🙂


Topograficzne porządki… – Skalnik kontra „Ostra Mała”


Kota wysokościowa – Skalnik

Za najwyższy punkt w Rudawach Janowickich powszechnie uważa się kotę wysokościową na wierzchowinie góry Skalnik (50°48′30.0″N 15°54′01.0″E) z podawaną na mapach wysokością 944, lub 945 metrów n.p.m. Około 30 metrów od koty przebiega szlak turystyczny, przy którym od kilku lat jest oznaczenie wierzchołka.

W miejscu koty wysokościowej przed laty stała wieża triangulacyjna, po której widoczne są ślady fundamentów. Obecnie (2019 rok) pojawiła się tutaj nawet skrzynka z pamiątkową pieczątką.

Mapa z 1893 roku ma oznaczone to miejsce z podaną wysokością 940m n.p.m. Góra na mapie nosi nazwę „Friesensteine”

źródło mapy: historic.place

Interesująco zaczyna być spoglądając na późniejsze mapy topograficzne sprzed 1945 roku. Na mapie z 1912 roku kota wysokościowa pojawia się 500 metrów na zachód z wysokością 935,3m n.p.m. Z warstwic jednak widać, że nie jest to najwyższe miejsce, pozostaje nim ciągle okolica obecnej koty wysokościowej Skalnika.

źródło mapy: geoportal.dolnyslask.pl

Najciekawsza jest mapa topograficzna z 1939 roku. Miejsce dzisiejszej koty wysokościowej Skalnika jest oznaczone wysokością 940m n.p.m. natomiast najwyższy punkt 945,1m n.p.m. pojawia się w miejscu gdzie na poprzedniej mapie bylo oznaczenie 935,3m n.p.m. Dodatkowo prócz nazwy „Friesensteine” pojawia się kolejna – „Freie Koppe”.

źródło mapy: geoportal.dolnyslask.pl

Punkt oznaczony na mapie z 1939 roku jako najwyższy – 945,1m n.p.m. znajduje się na skale z punktem widokowym (50°48’26.0″N, 15°53’39.0″E). Ten punkt widokowy nosi nazwę „Ostra Mała”. Piszę tę nazwę celowo w cudzysłowiu, gdyz pomimo, że umieszczana jest ona na wszystkich mapach turystycznych nie jest ona nazwą oficjalną. W powojennym porządkowaniu nazewnictwa obiektów fizjograficznych Monitor Polski z 13 lipca 1949 ustala nazwę „Skalnik” zarówno dla nazwy „Friesensteine” jak i „Freie Koppe”.

źródło ilustracji: Monitor Polski z 13 lipca 1949

Nie znalazłem żadnej informacji kiedy i dlaczego nazwa „Ostra Mała” sie pojawiła. Niemniej jednak obecnie spopularyzowała się i jest ona powszechnie używana.

„Ostra Mała”

Pozostaje pytanie – skąd na mapie z 1939 roku „Ostra Mała” ma wysokość 945,1m n.p.m., skoro wszystkie powojenne mapy i przewodniki oznaczają to miejsce wysokością 939m n.p.m?

Wyjaśnienie znajduję patrząc uważnie na mapę topograficzną w serwisie geoportal.gov.pl. Reper geodezyjny z wysokością 935,8m n.p.m. nie jest w miejscu punktu widokowego „Ostra Mała” ale oddalony jest od niego około 50 metrów w kierunku południowym. Sam punkt widokowy oznaczony został symbolem skały z podaną obok cyfrą ‚16.0’ oznaczającą wysokość skały. Symbol skały jest na warstwicy 930 metrów n.p.m. co po dodaniu wysokości skały daje nam wysokość punktu widokowego 946 metrów n.p.m, co zgadzałoby się (z dokładnością do metra) z wysokością podawaną na mapie z 1939 roku.

Na mapie geoportalu zaznaczona jest również kota wysokościowa Skalnika (kółko po prawej stronie), na której widnieje wysokość 944m n.p.m. Wynikałoby więc, że najwyższy punkt w Rudawach Janowickich znajduje się na punkcie widokowym Ostra Mała!

 

źródło mapy: geoportal.gov.pl


Jak to wygląda w rzeczywistości?

  • Reper, od którego podawana jest na mapach turystycznych wysokość „Ostrej Małej” odnajduje w lesie nieopodal w pozycji podanej na mapie (50°48’25.0″N, 15°53’40.0″E). Odczytana w tym miejscu wysokość moim wysokościomierzem wyniosła 935m n.p.m.

  • Wysokość odczytana moim wysokościomierzem w miejscu koty wysokościowej Skalnika wyniosła 945m n.p.m.
  • Najwyższa wartość wysokości odczytana na moim wysokościomierzu na punkcie widokowym „Ostra Mała” wyniosła 946m n.p.m. Wartość ta odczytana została na skale znajdującej się za drewnianą ławką na punkcie widokowym:

  • udostępniony na geoportalu w 2019 roku odczyt z map wysokościowych pokazuje następujące najwyższe wysokości:

„Ostra Mała”: 944,37m n.p.m. (50°48’26.5″N, 15°53’38.7″E)

Skalnik (reper): 944,2m n.p.m. (50°48’30.5″N, 15°54’01.0″E)


Podsumowując:

  • Wyniki moich pomiarów wysokościomierzem wykazały, że najwyższym punktem na Skalniku, a co za tym idzie najwyższym punktem w Rudawach Janowickich byłby najwyższy głaz na punkcie widokowym „Ostra Mała”. Jednak różnica wysokości moich pomiarów wyniosła 1 metr na korzyść Ostrej Małej w porównaniu z powszechnie uważanym najwyższym punktem – kotą wysokościową Skalnika 500 metrów na wschód. Ta różnica wysokości jest w granicach błędu mojego wysokościomierza, więc nie mogę jednoznacznie stwierdzić, gdzie jest fizycznie najwyższy punkt w Rudawach Janowickich. Podobnie z odczytem z map wysokościowych – różnica wysokości wynosi mniej niż 0.2 metra, co jest równiez w granicach błędu na tych mapach.
  • Jednoznacznie natomiast mogę stwierdzic, że podawana na mapach turystycznych wysokość „Ostrej Małej” – 935m n.p.m. jest błędna. Prawidłowa wysokość tego punktu widokowego wynosi około 15-16 metrów więcej. Chyba, że za nazwę „Ostra Mała” przyjmiemy miejsce posadowienia repera geodezyjnego, a nie skałę z punktem widokowym.
  • Nazwa „Ostra Mała” nie jest oficjalną a jedynie powszechnie przyjętą.

 


Kammweg – niebieskim szlakiem na Skalnik

Po dłuższej, bo kilkuletniej przerwie wracam na szlak prowadzący na najwyższy szczyt Rudaw Janowickich – Skalnik. Wybieram wariant, którym już szedlem kilka razy mianowicie niebieski szlak turystyczny od Przełęczy Rudawskiej. Droga ta nazywana była w przeszłości „Kammweg”, dzisiaj można spotkać jej nazwę jako „Droga Grzbietowa”.

Tym razem jednak będę uważniej patrzył pod nogi 😉 , gdyż na całym tym odcinku wyznaczona była granica dóbr ziemskich (zaznaczona przeze mnie na przedwojennej mapie czerwoną linią). Przede wszystkim chcę znaleźć jedno interesujące miejsce na tej granicy, o którym słyszałem, a które jakoś dotychczas przeoczyłem.

źródło mapy: historic.place

Ta granica ziemska zresztą istnieje obecnie – dzisiaj jest to granica administracyjna dwóch powiatów: jeleniogórskiego i kamiennogórskiego.

 


W drodze do niebieskiego szlaku dochodzę do rozdroża dróg leśnych przy Przełęczy Rudawskiej. Leży tutaj przewrócony stary kamienny drogowskaz (50°49’09.0″N, 15°54’52.0″E).

Namalowane napisy na drogowskazie są juz dzisiaj nieczytelne.

Na drogowskazie w lewym dolnym rogu widać ślady zielonej i czerwonej farby.

Może to być pozostałość przedwojennego oznakowania szlaków turystycznych, które w tym miejscu przebiegały:

źródło map: deutschefotothek.de


Na tym rozdrożu przy Przełęczy Rudawskiej znajdował się trójstyk granic dóbr ziemskich. Znajduje dowód na niego naprzeciw miejsca gdzie leży stary drogowskaz.

Stoi tutaj kamień z wyrytymi trzema krzyżami – oznaczeniami granicznymi.


Idę pod górę niebieskim szlakiem w stronę kulminacji Skalnika. Na całym ponad dwukilometrowym odcinku od Przełęczy Rudawskiej mijam co najmniej kilkanaście znaków i kamieni granicznych. Są one przede wszystkim w formie kamiennych słupków z wyrytym krzyżem, ale jest też kilka granicznych krzyży wyrytych bezpośrednio na głazach.


Główny cel mojej wędrówki na Skalnik zauważam po przebyciu niecałej połowy drogi od Przełęczy Rudawskiej. Jest to sporej wielkości płaski głaz znajdujący się tuż obok niebieskiego szlaku (50°48’54.5″N 15°54’23.5″E). Zastanawiam się dlaczego nie zauważyłem go podczas moich poprzednich wędrówek tym szlakiem przed laty.

W porównaniu od wszystkich znaków granicznych na tym odcinku, ten głaz jest o tyle interesujący, że oprócz krzyża ma on wyryte inskrypcje.

Nad krzyżem wyryto monogram ‚DVF’. Po obu stronach krzyża natomiast cyfry oznaczające datę: ‚1609’.

Znalazłem kilka wzmianek, że na początku XVII wieku okoliczne ziemie były w posiadaniu „barona von Fürst”. W artykule opublikowanym w czasopiśmie „Wanderer im Riesengebirge” nr 9/1934 znajduję opis, że monogram na kamieniu granicznym to skrót „David von Fürst“ (und Graf von Nimptsch auf Kupferberg) 1609.

 


Po przejściu „Kammweg” czyli „Drogi Grzbietowej” nastąpiła pora na ‚odpoczynek z widokiem’ w miejscu które bardzo lubię, czyli punkcie widokowym na na skałkach zwanych przed wojną „Friesensteine” (obecnie spopularyzowała się nazwa „Ostra Mała”). Tym razem podziwiałem chmury przewalające się nad grzbietem Karkonoszy.

Wracając południowym zboczem przez moment jeszcze odsłonił mi się widok w kierunku Gór Stołowych na horyzoncie.

 


Zamek Bolczów

Mój pierwszy sudecki wyjazd w 2017 roku to Rudawy Janowickie. A wszystko przez syna 😉 , który zapytany przeze mnie dokąd jedziemy – odpowiedział po chwili, że „na zamek Bolczów”, gdzie byliśmy razem kilka lat temu. Trochę mnie zaskoczył tym wyborem, ale skoro ma ferie, niech decyduje. Zresztą w tych okolicach  dawno nie byłem.

Przyjeżdżamy do Janowic Wielkich i ruszamy zielonym szlakiem. Szlak w kilku miejscach śmiało można by nazwać „lodoszlakiem”:

Pogoda dopisuje. Lutowe promienie słoneczne tworzą klimatyczne widoki w lesie.

Las dookoła wzgórza, na którym znajduje się zamek okazuje się opanowany przez drwali. Na każdym kroku napotykamy tablice ostrzegawcze informujące o ścince drzewa. Skala wycinania lasu jest tak duża, że pod jedną z tablic ktoś dorobił dopisek. Nie dziwię się takiej reakcji, w końcu to teren Parku Krajobrazowego.

A sam las miejscami wygląda już tak:

Docieramy na szczyt wzgórza, gdzie stoją pozostałości zamku (50°51’37.5″N, 15°54’45.5″E).


Zamek Bolczów

Początki zamku datuje się na 1375 rok. Zniszczony na początku XV wieku zostaje odbudowany w latach 1517-1518. Przez następne lata, aż do 1550 roku zamek zostaje rozbudowywany. Ostatnia przebudowa zamku ma miejsce na początku XVII w. W 1645 r. został zajęty przez Szwedów, którzy opuszczając zamek w grudniu tego roku podpalili zabudowania mieszkalne. Od tego czasu Bolczów pozostaje w ruinie. 

fragmenty tekstu na podstawie: wikipedia.org

źródło ilustracji: tablica informacyjna przy zamku

W wyniku dwukrotnej rozbudowy zamku za czasów jego świetności, w obecnych pozostałościach budowli można wyróżnić jej trzy główne części.

bolczow_plan

źródło planu: tablica informacyjna przy zamku

To co widać kiedy dochodzi się do zamku ze szlaku to najmłodsza część XVI-wieczna, z której zachowały się mury barbakanu, basteje oraz brama wjazdowa.

Po przejściu przez drugą bramę wchodzi się do części XV-wiecznej zamku, która składała się z dwóch dziedzińców oraz muru z otworami strzelniczymi.

W tym miejscu widać to co charakteryzuje ten zamek spośród innych, mianowicie jego budowle zostały wkomponowane w kilkunastometrowej wysokości naturalne skały.

Warto jeszcze wspomnieć o jednej rzeczy. Ruiny zamku od dawna cieszyły się popularnością, w okresie międzywojennym teren zamku zagospodarowany był turystycznie.

źródło fotografii: dolny-slask.org.pl

Dzisiaj po przedwojennych zabudowaniach służących ówczesnym turystom nie ma ani śladu.

Kamiennym wejściem wchodzi się do najstarszej części zamku.

Średniowieczna część zamku składała się z muru obwodowego, czworobocznej wieży oraz budynku mieszkalnego. Tutaj w latach międzywojennych wybudowana została dla turystów gospoda, dzisiaj zostały resztki jej fundamentów.

źródło fotografii: dolny-slask.org.pl

W najstarszej części zamku w dwóch miejscach po schodach można wejść na szczyt skał, wśród których zbudowane były mury.

Jedne ze schodów prowadzą na najwyższy punkt pozostałości zamku…

bolczow_view_pan

… z którego roztacza się ograniczony widok w kierunku Gór Kaczawskich.

bolczow_view1

Widoczność tego dnia nie była najlepsza, ale pobliski Sokolik można było dostrzec 🙂

bolczow_view2

 


Suplement do wpisu:

Przeczytawszy komentarz „ajkub” o tym jak piękny jest zamek Bolczów jesienią, przewertowałem swoje archiwum zdjęć – i mam! Zrobiłem kilka zdjęć na zamku Bolczów w porze jesiennej kilka lat temu – w 2012 roku.

Tak prezentował się wtedy dziedziniec zamku:

Widok z najwyższego punktu na Góry Kaczawskie był wtedy niczego sobie 😉 …

… a pobliski Sokolik był świetnie widoczny.


 

MEMENTO…

… napis na kamiennym krzyżu w Miedziance.

Krzyż stojący na skraju pól pośród otaczających gór (50°52’42.1″N 15°56’12.0″E) swoim napisem ‚PAMIĘTAJ’  ironią losu jakże przystaje do smutnej historii dawnej miejscowości.

O Miedziance napisano już wiele artykułów.  Filip Springer opisał jej całe dzieje w książce „Miedzianka. Historia znikania”. Stąd właściwie nie mam nic do dodania od siebie.

Może poza mapą górniczą, którą znalazłem kilka lat temu. Mapa, która pokazuje ogrom korytarzy górniczych pod Miedzianką, które to korytarze stały się główną przyczyną upadku (a w konsekwencji likwidacji) miejscowości.

źródło mapy: dolny-slask.org.pl

Kiedys z ciekawości naniosłem tę mapę górniczą na obecne zdjęcie satelitarne – obrazuje to skalę dawnych robót górniczych i zniszczenia miejscowości.

Nie dziwię się, że do dzisiaj istnieje ciągła obawa zapadania się gruntu w tym miejscu.

źródło zdjęcia satelitarnego: google.com

 W samej Miedziance w wielu miejscach można spotkać tablice informacyjne z opisem i zdjęciami co tam się znajdowało w przeszłości.

 

Topograficzne porządki najwyższych wierzchołków mezoregionów Sudetów.

ostatnia aktualizacja wpisu: 2020-07-31

Już jakiś czas temu, zauważyłem na warstwicach map topograficznych, że niektóre szczyty zaliczane do Koron wcale nie są tymi najwyższymi w mezoregionach. Zacząłem wgryzać się dokładnie w mapy i dostępne informacje szukając tych fizycznie najwyższych wierzchołków.

Ten wpis, na bieżąco aktualizowany o ciągle nadchodzące nowe informacje, zbiera w jednym miejscu dotychczasowe rezultaty poszukiwań.

 


Góry Kaczawskie

  • powszechnie uznawaną najwyższą górą w Górach Kaczawskich (i reprezentowaną w Koronach górskich) jest Skopiec (50°56′39.7″N 15°53′05.8″E).
  • wg wysokości i warstwic podawanych na mapie topograficznej geoportalu wynika:
    • góra Baraniec 720,3m n.p.m. (50°56’27.0″N, 15°53’03.4″E) wierzchołek położony 400 metrów na południe od góry Skopiec jest od niego wg mapy 2 metry wyższy
    • góra Folwarczna 720m n.p.m. (50°56’37.4″N, 15°52’21.8″E) wierzchołek położony 850 metrów na zachód od góry Skopiec jest od niego wg mapy 2 metry wyższy (według warstwic). Góra ta na mapie została błędnie oznaczona jako Maślak.

 

  • Moje pomiary wysokościomierzem barometrycznym tych trzech szczytów zrobione 4 maja 2014 wykazały, że najwyższą w Górach Kaczawskich jest Folwarczna. Wyniki względnej różnicy wysokości pomiędzy nimi wyniosły:
    • Baraniec: +1 metr wysokości więcej niż Skopiec.
    • Folwarczna: +5 metrów wysokości więcej niż Skopiec
  • analiza zakupionych w Centralnym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej numerycznych map wysokościowych wykazała, że wysokości tych szczytów w ich najwyższym punkcie są następujące:

Folwarczna: 722.91m n.p.m. (50°56’37.8″N, 15°52’22.3″E)

Skopiec: 720.48m n.p.m. (50°56’38.3″N, 15°53’04.8″E)

Baraniec: 719.86m n.p.m. (50°56’27.0″N, 15°53’03.8″E)

  • Dodatkowo udostępniony na geoportalu w 2019 roku odczyt z map wysokościowych pozwala określić najwyższy punkt czwartego wzgórza Gór Kaczawskich – Okole. Odczytana wysokość wyniosła 722,79m n.p.m. (50°58’51.0″N, 15°49’02.1″E)
  • W lipcu 2020 roku udostępniono darmowe dane pomiarowe NMT. Wynika z nich, że skałka na Okolu została błednie sklasyfikowana,w związku z czym jej wysokość nie była brana pod uwagę. Najwyższy punkt tej skałki (50°58’50.5″N, 15°49’04.5″E), wynosi 725.13m n.p.m. !

Tak więc najwyższym punktem w Górach Kaczawskich jest góra Okole! – 725.1m n.p.m.

 

„Folwarczna” jest nazwą wzgórza wg Państwowego Rejestru Nazw Geograficznych dostępnego w serwisie geoportal.gov.pl

.


Góry Bardzkie

  • powszechnie uznawaną najwyższą górą w Górach Bardzkich (i reprezentowaną w Koronach górskich)jest Kłodzka Góra (50°27’05.7”N 16°45’11.7”E).
  • wg wysokości i warstwic podawanych na mapie topograficznej geoportalu wynika, że Szeroka Góra 765m n.p.m. (50°27’13.7″N, 16°45’30.6″E) wierzchołek położony 450 metrow na wschód od Kłodzkiej Góry jest od niej wg mapy 3 metry wyższy.

 

  • Moje pomiary z 27 maja 2015 potwierdziły, że Szeroka Góra jest najwyższą w Górach Bardzkich (ze zmierzoną wysokością 766m n.p.m. w najwyższym punkcie), dodatkowo zmierzona wysokość Kłodzkiej Góry wynosi 758m n.p.m.
  • z komentarza otrzymanego od ‚ ingvarek‚ należy dodać, że wysokości powyższych szczytów według Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii wynoszą:
    • Kłodzka Góra – 757,1 m n.p.m.
    • Szeroka Góra – 766,1 m n.p.m.
  • analiza zakupionych w Centralnym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej numerycznych map wysokościowych wykazała, że wysokości tych szczytów w ich najwyższym punkcie są następujące:

Kłodzka Góra: 757.07m n.p.m. (50°27’06.0″N, 16°45’11.6″E)

Szeroka Góra: 766.09m n.p.m. (50°27’13.2″N, 16°45’30.5″E)

Dokładność danych numerycznych map wysokościowych wynosi 0.2 metra, dlatego należy uznać, że:

Najwyższym szczytem Gór Bardzkich jest Szeroka Góra.

.


Góry Bystrzyckie

Z racji niejednolitego nazewnictwa na mapach tego rejonu w opisie przyjąłem nazwy: Jagodna (wierzchołki północny i południowy) z podaniem ich współrzędnych geograficznych.

 

  • powszechnie uznawaną najwyższą górą w Górach Bardzkich (i reprezentowaną w Koronach górskich) jest Jagodna (wierzchołek południowy) (50°15’08.5”N 16°33’53.2”E).
  • warstwice na mapie topograficznej geoportalu pokazują, że wierzchołek północny wierzchowiny Jagodnej (50°15’39.6″N, 16°33’38.2″E) jest wyższy.

  • Moje pomiary wysokościomierzem barometrycznym zrobione 14 maja 2015 roku wykazały, że wierzchołek północny wierzchowiny Jagodnej jest o 9 metrów wyższy od położonego 1 kilometr dalej wierzchołka południowego.
  • z komentarza otrzymanego od ‚ ingvarek‚ należy dodać, że wysokości powyższych szczytów według Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii wynoszą:
    • Jagodna (wierzchołek południowy 50°15’08.5”N 16°33’53.2”E) – 977,7 m n.p.m.
    • Jagodna (wierzchołek północny 50°15’39.6″N, 16°33’38.2″E) – 985,0 m n.p.m.
  • analiza zakupionych w Centralnym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej numerycznych map wysokościowych wykazała, że wysokości tych szczytów w ich najwyższym punkcie są następujące:

Jagodna – wierzchołek północny: 985.23m n.p.m. (50°15’39.8″N, 16°33’37.9″E)

Jagodna – wierzchołek południowy: 977.94m n.p.m. (50°15’09.0″N, 16°33’51.8″E)

 

Dokładność danych numerycznych map wysokościowych wynosi 0.2 metra, dlatego należy uznać, że:

Najwyższym szczytem w Górach Bystrzyckich jest Jagodna (wierzchołek północny 50°15’39.8″N, 16°33’37.9″E) .

.


Góry Złote (Rychlebské hory)

  • powszechnie uznawaną najwyższą górą w Górach Złotych (i reprezentowaną w Koronach górskich) jest Smrk (50°13’46.4″N, 17°02’02.2″E).
  • Travná hora 1128,4m n.p.m. (50°13’7.0″N, 17°0’56.2″E) wierzchołek położony 1,8 kilometra na południowy-zachód od Smrk jest ma wg mapy czeskiego geoportalu z 2013 roku wysokość 1128.4m n.p.m., podczas gdy Smrk w najwyższym punkcie ma oznaczoną wysokość 1126.7m n.p.m.

  • Moje wyniki porównania odczytu wysokości wysokościomierzem barometrycznym obydwu wierzchołków w 2013 roku wykazały, że Travná hora jest wyższa o 1 metr, jednak różnica wysokości jest w granicach błędu wysokościomierza, więc ten amatorski pomiar nie jest jednoznaczny.
  • W 2015 roku na czeskim geoportalu usunięto wysokość 1128m n.p.m. z wierzchołka szczytu Travná hora…

2013:

2015:
  • W 2018 roku otrzymuję komentarz z informacją o możliwości odczytywania wysokości z numerycznych map wysokościowych dostępnych na czeskim portalu. Wyniki dla szczytu Travná hora i Smrk są następujące:

źródło map i pomiarów: ags.cuzk.cz

Travná hora – 1123.75 m n.p.m.
Smrk – 1126.76 m n.p.m.

Odczyt z numerycznych map wysokościowych jednoznacznie udowadnia, że:

Najwyższym szczytem w Górach Złotych (Rychlebské hory) jest Smrk.

.


Góry Stołowe

  • Skalniak położony jest 2km na południowy-zachód od Szczelińca Wielkiego. Warstwice na mapie topograficznej geoportalu prowadzą na wierzchołek Skalniaka na wysokość ok. 924m n.p.m., podczas gdy Szczeliniec Wielki ma wierzchołek oznaczony na wysokości 919,2m n.p.m (a patrząc na warstwice, dochodzą one do 920m n.p.m.).

 

  • Pomiar wysokości na szczycie Skalniak dokonany przeze mnie wysokościomierzem barometrycznym 19 maja 2015 roku wykazał, że Skalniak jest wyższy od repera na Szczelińcu Wielkim o 3 metry. Zmierzona wysokość Skalniaka wynosi 922 m n.p.m., jednakże:
  • analiza zakupionych w Centralnym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej numerycznych map wysokościowych wykazała, że wysokości tych szczytów w ich najwyższym punkcie są następujące:

Skalniak: 919.67m n.p.m. (50°28’20.4″N, 16°19’16.2″E)

Szczeliniec Wielki – skała „Kaczęta”: (50°29’05.4″N, 16°20’25.4″E) – 922.27m n.p.m.

Najwyższy punkt na skale Tron Pradziada wynosi 921.73m n.p.m. (50°29’05.6″N, 16°20’27.6″E) – więc ta skała nie jest najwyższą na Szczelińcu Wielkim.

Dokładność danych numerycznych map wysokościowych wynosi 0.2 metra, dlatego należy uznać, że:

Najwyższym szczytem Gór Stołowych jest Szczeliniec Wielki ale jego powszechnie podawana wysokość oraz najwyższe miejsce jest błędna.


Rudawy Janowickie

  • Za najwyższy punkt w Rudawach Janowickich uważa się reper geodezyjny na wierzchowinie góry Skalnik (50°48′30.0″N 15°54′01.0″E) z podawaną na mapach wysokością 944.0m n.p.m.
  • Około 500 metrów na zachód od tego repera na wierzchowinie Skalnika znajduje się skała z punktem widokowym (50°48’26.5″N, 15°53’38.5″E), zwana przed wojną „Friesensteine”. Obecnie spopularyzowana nazwa na mapach turystycznych tej skały to „Ostra Mała” i jej wysokość 935m n.p.m. podawana jest przeważnie z punktu repera geodezyjnego nieopodal skały. Jednakże według mapy topograficznej wysokość tej skały wynosi 16 metrów od podstawy, która to podstawa skały narysowana jest na poziomicy 930 metrów n.p.m. Oznaczałoby to wysokość skały z punktem widokowym jako 946m n.p.m. w jej najwyższym punkcie.
  • Według moich pomiarów najwyższy punkt znajduję się na „Ostrej Małej” jednak wyniki są w granicach błędu odczytu mojego wysokościomierza.
  • udostępniony na geoportalu w 2019 roku odczyt z map wysokościowych pokazuje następujące najwyższe wysokości:

„Ostra Mała”: 944,37m n.p.m. (50°48’26.5″N, 15°53’38.7″E)

Skalnik (reper): 944,2m n.p.m. (50°48’30.5″N, 15°54’01.0″E)

Dokładność danych numerycznych map wysokościowych wynosi 0.2 metra, dlatego różnica wysokości na korzyść „Ostrej Małej” jest ciągle w granicach błędu.


Góry Izerskie

  • Podawana na mapach różnica wysokości pomiędzy górami: Wysoka Kopa (polska część Gór Izerskich) i Smrk (czeska część Gór Izerskich) wynosi nieco ponad metr na korzyść Wysokiej Kopy.
  • odczyt wysokości z czeskiego numerycznego Modelu Terenu oraz udostępniony na geoportalu w 2019 roku odczyt z map wysokościowych pokazuje następujące najwyższe wysokości:

Wysoka Kopa: 1127,01m n.p.m.

źródło map i pomiarów: geoportal.gov.pl

Smrk: 1124,19m n.p.m.

źródło map i pomiarów: ags.cuzk.cz

 


Kotlina Kłodzka (Wysoczyzna Międzylesia)

      • Region reprezentowany w Koronie Sudetów Polskich przez wzgórze Sikornik o wysokości 549,9m n.p.m.
      • Bezimienne wzgórze położone około 1,5km na wschód od Sikornika (miejsce nazywane jest Trzy Dworki) ma wysokość w swoim największym punkcie – 557m n.p.m.

Moje pomiary wysokościomierzem barometrycznym zrobione 3 maja 2018 roku potwierdziły, że owo bezimienne wzgórze jest wyższe w swoim najwyższym punkcie od wzgórza Sikornik o ponad 10 metrów.

Najwyższy punkt Wysoczyzny Międzylesia jest na wzniesieniu w pozycji GPS: (50°08’03.0″N, 16°41’50.0″E)

 


Wzgórza Bielawskie

      • Wzgórza reprezentowane w Koronie Sudetów Polskich przez wzgórze Wrona o wysokości 456m n.p.m.
      • Wzgórze w tym paśmie, oznaczane na niektórych mapach jako Wacławka (niemiecka nazwa „Wenzel Koppe”; a wg nazewnictwa z Monitora Polskiego 1954 nr 38 poz. 516 – „Działynia”) ma wysokość 474m n.p.m. (czyli jest 18 metrów wyższe niż Wrona)


źródło map: geoportal.gov.pl; geoportal.cz; Sygnatura