Nazwa ‚Skała Józefa’ w niektórych źródłach odnosi sie nie tylko do skały ale też do całego kilkusetmetrowego grzbietu górskiego, na którym ta skała stoi. Grzbiet ten zalicza się do środkowego piętra Gór Stołowych. Znajduje się on na północ od dawnych wsi Złotno i Ocieszów, które dzisiaj należą administracyjnie do miejscowości Szczytna.
Sama ‚Skała Józefa’ jako skała jest obecnie pośród gęstego lasu. Dawniej jednak (nazywana wtedy Josefstein) była ona turystyczną atrakcja, która oferowała widoki na południową okolicę. Ślady tej turystycznej atrakcyjności napotkać można na dzisiejszym szlaku turystycznym prowadzącym od Batorowa, przez Kaplicę św. Anny. Przy ścieżce bowiem stawiano kamienne drogowskazy.
Pierwszy z kamiennych drogowskazów przez lata leżał przewrócony obok ścieżki. (50°26’10.5″N, 16°25’24.5″E).
Na drogowskazie kierunek „zum Josefstein” (do Skał Józefa).
Interesujący jest drugi napis na boku drogowskazu.
Napis brzmi „Rauchen im Walde ist verboten” (Palenie w lesie zabronione). Jak widać już w przeszłości palacze nie mieli lekko. 🙂
W 2018 roku czeka mnie miła niespodzianka – drogowskaz ten został z powrotem postawiony 🙂
Napisy na nim prezentują się teraz zupełnie inaczej.
Drugi z drogowskazów stał przy skrzyżowaniu dróg leśnych. (50°26’13.0″N, 16°25’16.0″E).
Mozna go dostrzec przewróconego wśród drzew.
Na widocznej stronie leżącego drogowskazu ponownie pokazany kierunek „zum Josefstein” (do Skał Józefa).
Jak wspomniałem same skały są dzisiaj ukryte w lesie. Jednak kilkanaście metrów od nich, na krawędzi grzbietu zrobiona została wycinka leśna, z której roztacza się widok na Góry Bystrzyckie i Orlickie.
Okolicznym grzbietem biegła granica dóbr ziemskich. Co ciekawe na przedwojennych mapach linia granic (zaznaczona przeze mnie na czerwono) ma różny przebieg w zależności od roku wydania mapy.
Mapa z 1923 roku pokazuje trójstyk dóbr w okolicy Skały Józefa.
źródło mapy:deutschefotothek.de
Na mapie datowanej na 1920 rok. Tego trójstyku jeszcze nie naniesiono…
źródło mapy: historic.place
Na powyższej mapie z 1920 roku zaznaczyłem również znalezione znaki graniczne na kamieniach i skałach, które w tym miejscu oprócz ‚klasycznego’ rytu krzyża mają naniesioną numerację. Numeracja jest rosnąca ze wschodu na zachód.
Pierwszy znak graniczny z numerem 42 jest na drodze równoległej do stacji kalwarii przy kaplicy św. Anny.
Znak nr 48 jest przy starej drodze prowadzącej w dół zbocza w stronę Ocieszowa.
Ciekawy jest znak graniczny nr 50. Oprócz krzyża i numery ma on wyryte litery „MT”. Zastanawiam się, czy to tutaj nie powstał zaznaczony na mapie z 1923 roku trójstyk dóbr. Dokładnośc mapy nie pozwala mi tego stwierdzic w 100%.
Znak nr 51 znajduje się na skale dokładnie w miejscu wycinki przy Skale Józefa, z której mamy punkt widokowy.
Idąc na zachód szlakiem turystycznym mijam znak nr 52.
Znak nr 54 zauważam dopiero idąc tą drogą w 2018 roku.
Wcześniej dysponowałem tylko zdjęciem otrzymanym od Pani Jadwigi.
Autorka zdjęcia: Jadwiga Szubert
Znak nr 55 jest z podwójnym rytem krzyża (więc może tutaj był trójstyk?) …
… oraz ostatni na szlaku znak nr 56.
Ostatni znaleziony znak graniczny został wyryty na pokaźnej skale kilkadziesiąt metrów od szlaku.
Jest on najbardziej interesujący w całym ciągu znaków na grzbiecie Skały Józefa.
Oprócz rytów krzyża i numeru 58 dodatkowo wyryto napis „RE:1716”. Według niektórych źródeł ‚RE’ może być skrótem od ‚Renoviert’ i może oznaczać odnowienie linii granicznych, w tym przypadku w roku 1716.
Identyczna data ‚1716’ wykuta jest na tej samej linii granicy dóbr na głazie stojącym przy obecnej drodze do Batorowa na zboczu góry Hanula.
Opisane miejsca znajdują się na terenie Parku Narodowego Gór Stołowych i dostęp do części z nich jest poza znakowanymi szlakami pieszymi.
Ścieżką w bok... 