Droga krajowa numer 8 (DK8) zaczyna się na granicy polsko-czeskiej w Kudowie-Słone i prowadzi przez m.in. Wrocław, Warszawę, Białystok do granicy z Litwą w Budzisku.
Jej dwudziesty piąty kilometr wypada na końcu administracyjnej granicy miejscowości Szczytna (dawniej była tu osobna osada Borowina).
Według pomiarów ruchu w 2015 roku na tym odcinku DK8 przejeżdża codziennie prawie 9 tysięcy pojazdów. Zauważyłem ten spory ruch na drodze, gdyż zrobienie zdjęcia szosy bez samochodów zajęło dobrą chwilę 🙂
Zakładając, że w części przejeżdżających tu pojazdów znajduje się co najmniej jedna osoba, to daje to dzienne kilkanaście tysięcy osób mijających to miejsce. Zastanawia jaki procent, promil, albo i jeszcze mniej tych osób jest świadomych znajdującej się tutaj ciekawostki historycznej, chyba unikalnej w skali Sudetów. 😉
Za rowem na poboczu drogi przy słupku hektometrowym pokazującym pikietaż drogi – 24,4km stoi inny słupek – kamienny.
Muszę jednak zacząć od dygresji, jak widać na zdjęciu poniżej na tym słupku zrobione zostało znakowanie szlaku turystycznego.
Szlakami w tym rejonie zajmuje się PTTK Strzelin. Znakarz, który dokonał tego malowania nie był zupełnie świadom tego co czyni. Nazwę to najłagodniej – to dla mnie jest barbarzyństwo. A jeśli był świadomy, to tym gorzej świadczy o ludziach działających w tymże PTTK…
Jest to bowiem jeden z najstarszych znanych datowanych (t.j. z wyrytą datą) znaków granicznych na terenie całych Sudetów!
Na tym kamiennym słupku widoczny jest wyryty zarys herbu, litera ‚R’ oraz cyfra ‚1579’ oznaczająca rok.
Wykuta litera ‚R’ może być inicjałem cesarza Rudolfa II, wg niektórych historyków mogła być oznaczeniem granic dóbr miejscowości Rückers (Szczytna).
Na szczycie słupka widać wyryty krzyż.
Słupek ten do dzisiaj stoi w oryginalnym miejscu dawnego trójstyku, czyli granicy trzech dóbr ziemskich, które widać na mapach do 1945 roku. (Linie granic w tym miejscu podkreśliłem na czerwono). Warto też wspomnieć, że tuż obok odchodzi na północ stara średniowieczna droga do Karłowa zwana Praskim Traktem.
źródło mapy: deutschefotothek.de
Od Pana Andrzeja W. dostałem zdjęcie (za co ogromnie dziękuję), które zrobił temu słupkowi dwa miesiące wcześniej, w marcu 2017 roku. Pan Andrzej był chyba jednym z ostatnich, który przyjrzał się temu kamieniowi granicznemu jeszcze bez PTTK-owskich bazgrołów na nim.
Oto porównanie, oceńcie sami:
Naprawdę brak mi słów… 438 lat słupek przetrwał bez większej szkody dla niego…
Przy tej samej drodze DK8, czterysta metrów dalej (pikietaż 24.0) stoi kolejny kamienny słupek.
Odchodzi tutaj kolejny dukt leśny zwany ‚Drogą Zygfryda’
Na kamiennym słupku obok wjazdu na ten dukt napis ‚Siegfried Weg – Verboten’. Kamiennego ‚zakazu wjazdu’ jeszcze w swojej fotograficznej kolekcji nie miałem 😀
Ścieżką w bok... 
Jak widać, nawet w pożytecznym działaniu droga na skróty i łatwiznę może skutkować… ma Pan rację – barbarzyństwem!
Niesamowite że jakiś kamienny słupek stoi ponad 400 lat w jednym miejscu 🙂
Może pttk się ogarnie i zostawi go w spokoju, można by jeszcze spróbować jakoś go oczyścić z tej farby.
po moim wpisie wiem, że były próby oczyszczenia go z farby, niestety z marnym skutkiem.
Niech go lepiej nie czyszczą, bo nic z niego nie zostanie. Za 30 lat farba złuszczy się sama.
Przejeżdżałem tam niedawno (luty 2019) – farba na słupku jest coraz mniej widoczna, ale ciągle szpeci.